این بیماری ریوی بیشتر در نوزادان زودرسی شایع است که برای سندرم زجر تنفسی تحت درمان قرار گرفته‌اند و ممکن است علائم دیسپلازی برونکوپولمونری را نشان بدهند. به نوزادانی که دیسپلازی ریوی دارند، داروهایی برای آسان‌تر شدن تنفس داده می‌شود. ریه‌های این نوزادان معمولاً در طول دو سال اول زندگی‌شان بهبود می‌یابد اما برخی از آنها نیز ممکن است دچار یک بیماری ریوی مزمن شوند که شبیه آسم است. همچنین گاهی دیسپلازی ریوی در نوزادان فول‌ترم یا کاملی که دچار ذات‌الریه یا دیگر عفونت‌ها شده‌اند نیز بروز می‌کند.
